Altın günü toplantıları

Hanımların altın günü toplantıları caiz midir?


Bazı semt hanımları komşularla birlikte altın günü ilan ediyorlar. Bazen haftanın, bazen de ayın belli gününde sözleştikleri komşuya misafir olarak gidiyor,ve ev sahibine bir de altın hediye ediyorlar. Peki böyle toplantılar dinimizce caiz midir?



Bazı semt hanımları komşularla birlikte altın günü ilan ediyorlar. Bazen haftanın, bazen de ayın belli gününde sözleştikleri komşuya misafir oluyor, komşuluk ve dostluklarını pekiştiriyorlar. Bu arada misafir oldukları eve de birer altın hediye ediyorlar.
Bazıları bunun caiz olmayacağını söylemişse de bizim tespitlerimize göre bunda caiz olmayacak taraf yoktur. Çünkü kimse mağdur olmuyor.
Herkes sırası gelince verdiği altını aynen geri alıyor. On kişilerse on defa altın götürüyor, ama on kişi bir defa kendisine geliyor, on altını birden veriyor. Böylece bir mağduriyet ve mahrumiyet söz konusu olmuyor. Bir tasarruf alışkanlığı bile ortaya çıkıyor.
Bu gibi hanım toplantılarında şunlar düşünülebilir:
Hanımlar anlayacakları dilde yazılmış faydalı bir (Aile) kitabını da okumayı adet edinseler. Toplantı aynı zamanda ilmi değer ifade eden kültür faaliyeti haline gelme güzelliği de kazansa.
Böylece altın günü, kültür gününe de dönüşmüş olsa. Hatta altın günleri tamamlanınca bir kitabın okunması da tamamlansa da, altınla birlikte altın değerinde aile bilgisi, din kültürü de kazanılmış olsa.
Bir diğer husus ta, bu toplantılarda israflı sofralar kurarak kötü örnek olunmasa, aksine mütevazi ikramlarda bulunularak çevreye aile bütçesini zorlamayan iktisat örnekleri verilse. Sofranın güzelliği israfında değil iktisadında olduğu anlatılmış olunsa.
Zira israflı örnek olmak, başkalarının da israflı olması mesajını vermektir. Bu da güzel bir örneklik değildir. İsrafta sünnete zıtlık var, nimete de şükürsüzlük söz konusudur. İsraflı sofralar hazırlayarak kötü örneklik edenler, çevrelerindeki tek çeşitli sofrayı bile kuramayanların sızlanışlarına duyarsız kalıyorlar demektir ki, kimse bu duyarsızlık ithamına maruz kalmak istemez herhalde.
Hele bir de Zekeriyya sofrası kuruyorlar ki, tam kırk çeşitten oluşuyor.
Böylesine israflı bir sofrayı Peygambere isnat etmek de ayrı bir vebal olmalıdır. Zekeriyya aleyhisselam herhalde böylesine çok çeşitli sofradan Allaha sığınır, bunu kendisine bir iftira kabul eder.
Öyle ise gerek altın günü toplantılarında gerekse diğer misafirliklerde israf örneği vermekten ciddi şekilde kaçınmalı az çeşitli ikram sünnetini tekrar hayata geçirme bilincini kültür düzeyini yükseltmiş hanımefendiler ortaya koymalıdır.
Ne yazık ki israflı hayata kötü şekilde alıştığımızdan iktisatlı hayatı yokluk ve mahrumiyet işareti sanıyor, bunalımlara dahi girebiliyoruz.